- üzüdönük
- sif. və zərf Öz yaxınlarından üzünü döndərmiş, onlarla əlaqəsini kəsmiş, onları atıb getmiş, onlara arxa çevirmiş, xain çıxmış. Üzüdönük övlad. – <Kərbəlayı Allahverdi:> A kişi, bu camaat necə üzüdönük olarmış?! Ə. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.